'De natuur is een afbeelding van de kunst.' Deze en dergelijke gevleugelde woorden van de Ierse toneelschrijver, dichter en dandy Oscar Wilde (1854-1900) kenmerken hem als een tegendraads kunstcriticus, die zich tegen de gevestigde Britse kunsthistorici van zijn tijd als Ruskin, Whistler, Arnold en Pater keerde. Om zijn nonconformisme en aforistische stijl werd hij tegelijk geprezen en verguisd.

In Het ware masker onderzoekt Wilde als een kunstenaar de tegenstelling tussen natuur en kunst, tussen werkelijkheid en verbeelding. In de esthetische beschouwingen en essays die met enkele kortere teksten in deze bundel zijn opgenomen, 'Het verval van het liegen', 'Pen, gif en penseel', 'De criticus als kunstenaar' en 'Het ware masker' balanceert hij briljant en onnavolgbaar tussen ernst en ironie.

Deze artikelen verschijnen merendeels voor het eerst in Nederlandse vertaling, en het is de niet geringe prestatie van vertaler Ronald Kuil dat men in staat is Wilde te volgen bij de literaire vormgeving van zijn esthetische en artistieke opvattingen.